صفحه محصول - پروپوزال بررسي رابطه بين عوامل سازماني ، مديريتي و ارتقاء بهره وري نيروي انساني

پروپوزال بررسي رابطه بين عوامل سازماني ، مديريتي و ارتقاء بهره وري نيروي انساني
دارای 32صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

عنوان پروپوزال: بررسي رابطه بين عوامل سازماني ، مديريتي و ارتقاء بهره وري نيروي انساني
تعداد صفحه: 32صفحه
فونت: B ZAR
فاصله سطرها: 1.15
منابع فارسی و لاتین: دارد
پرسشنامه و ضمائم: دارد
بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...

پروپوزال مدیریت
بررسي رابطه بين عوامل سازماني ، مديريتي و ارتقاء بهره وري نيروي انساني
مقدمه :
اولين و مهمترين مولفه توسعه در هر کشور انسان است . نيروي انساني سهم عمده اي در توسعه اقتصادي ، اجتماعي ، فرهنگي و غيره … دارد . انسان به عنوان محور توسعه نقش اساسي را در تمام عرصه ها بازي مي کند . در واقع نيروي انساني مهمترين زير ساخت هر مجموعه يا سازمان و کشور است، چون اساس حرکت به سوي توسعه وتعالي است . مشاركت كاركنان درامور و تلاشهاي آگاهانه آنان همراه با انضباط كاري مي‌تواند بر ميزان بهره وري و ارتقاء آن تاثير گذار باشد.  روح فرهنگ بهبود بهره وري بايد در كالبد سازمان دميده شود كه در آن ميان نيروي انساني هسته مركزي را تشكيل مي‌دهد ( پدرام ، 1390 : 19 ).
امروزه نقش و اهميت نيروي انساني بر هيچ کس پوشيده نيست . در بين عوامل توليد ( زمين ، نيروي انساني ، تکنولوژي ، سرمايه ) باارزش ترين ، کمياب ترين فاکتور نيروي انساني است عدم توجه به بهره وري نيروي انساني و توجه صرف به ديگر عوامل نه تنها باعث کاهش کارايي و اثربخشي در سازمان مي گردد بلکه باعث افزايش ضايعات و حوادث و ايجاد نارضايتي در نيروي انساني مي گردد ( طالقاني و احمدزاده ، 1390 : 2 ) .
کوشش هاي اقتصادي انسان هميشه و همواره معطوف بر آن بوده است که حداکثر نتيجه را از حداقل تلاش ها و امکانات بدست آورد. اين تمايل را مي توان اشتياق وصول به افزون تر نام نهاد . جميع اختراعات و « بهره وري » ابداعات بشر از ابتدايي ترين ابزار کار در اعصار بدوي گرفته ، تا پيچيده ترين تجهيزات مکانيکي و الکترونيکي زمان حاضر، متأثر از همين تمايل و اشتياق مي باشد. در بينش مديريت علمي، با خردگرايي « فردريک و تيلور » بنيانگذاري مترادف با « رفتار عقلايي سازمان » سازماني يا بهره وري و کارايي به کار مي رود، و اصولاً دانش افزايي  مديريت عبارت است « از بهره وري و استفاده بهينه از منابع و امکانات  موجود به منظور نيل به اهداف تعيين شده » ( ميرغفوري و صيادي ، 1387 : 134 ) .
با توجه به محدوديت منابع و نامحدود بودن نياز هاي انساني ، افزايش جمعيت و رقابت شديد و بي‌رحمانه در اقتصاد جهاني، بهبود بهره وري نه يک انتخاب بلکه يک ضرورت مي باشد . بي گمان رشد و توسعه اقتصادي امروزه جوامع مختلف در نرخ رشد بهره وري آنها نهفته است . کوشش براي افزايش نرخ بهره وري ، کوشش براي زندگي و رفاه بهتر براي افراد و جامعه است. در دنياي رقابت‌آميز امروز کشور هايي برنده خواهند بود که بتوانند دانش ، بينش و رفتار بهره وري را در مديران و کارکنان خود ايجادنمايند (  ميرزايي ، 2012 : 1) .
کوششهاي اقتصادي انسان هميشه و همواره معطوف بر آن بوده است که حداکثر نتيجه را از حداقل تلاشها و امکانات به دست آورد . اين تمايل را مي توان اشتياق وصول به "بهره وري " افزون تر نام نهاد . بهره وري مفهومي جامع و کلي است و افزايش آن يک ضرورت ، جهت ارتقاي سطح زندگي ، رفاه بيشتر ، آرامش و آسايش انسانها ، هدفي اساسي براي همه کشورهاي جهان محسوب مي شود و همواره نيز مدنظر دست اندرکاران سياست و اقتصاد و دولتمردان بوده و مي‌باشد ( شيرواني و صمدي ، 1377 : 1 ) .