پروپوزال برسی رابطه بین خود متمایز سازی مادران با تعارض والد – فرزندی و مسئولیت پذیری دانش آموزان دخ

بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...

مقدمه
خانواده یکی از مهم‌ترین نهادهای موثر در تربیت و رفتار آدمی و مهمترین تکیه‌گاه و محور زندگی اجتماعی است. زیرا محیط خانواده اولین و بادوام‌ترین عامل در تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان و زمینه‌ساز رشد جسمانی، اخلاقی، اجتماعی و عاطفی آنان است و افزون بر زمینه‌های ارثی که پس از تولد از پدر و مادر خود به همراه داریم هرگونه شناخت و چگونگی برخورد با مسائل و مشکلات را نخست در خانواده می‌آموزیم(لطفی، 1385).
یکی از عوامل تأثیرگذار بر زندگی افراد در عرضه‌های گوناگون میزان خود متمایزسازی آنان است. خود متمایزسازی میزان توانایی فرد برای تمیز فرایند عملی از فرایند احساسی (عاطفی) است که وی تجربه می‌کند . مفهوم تمایز یافتگی را به عنوان تجربه نزدیکی (صمیمیت) اقتدار (خودمختاری) با دیگران تعریف می کنند . این مفهوم بیانگر میزان توانایی فرد برای تفکر واقع‌ بینانه راجع به موضوعات عاطفی در خانواده می‌باشد. تمایز یافتگی شامل نوع ظرفیت درون فردی برای متمایز کردن تفکر و احساس و نیز توانایی بین فردی برای حفظ استقلال ، درون بافت روابط عمیق با افراد مهم زندگی می‌باشد (بوئن، 1976). پیروان بوئن معتقدند که آدمیان گرایش به آن دارند که سبک ارتباطی آموخته شده در خانواده را در همسر گزینی و سایر روابط مهم تکرار کنند و الگوهای مشابهی را به فرزندانشان انتقال دهند. بوئن معتقد است که آدمیان همسری را برمی‌گزینند که سطح تفکیک آن‌ها به اندازه خودشان باشد. پس تعجبی نخواهد داشت که اشخاص نسبتاً نامتمایز همسر کسی شوند که به همان اندازه با خانواده مبداشان امتزاج دارند. هر چه امتزاج خانواده بیشتر باشد احتمال اضطراب و بی ثباتی بیشتر خواهد بود و تمایل خانواده برای یافتن راه حل از طریق جنگ و نزاع، فاصله‌گیری و کارکرد مختل بیشتر خواهد شد (گلدنبرگ. گلدنبرگ ،2000، ترجمه شاهی برواتی و همکاران ، 1382).
شواهدی نشان می دهد که الگوهای خانواده اصلی به خصوص الگوهای تمایز یافتگی ، تاثیر مهمی  بر اضطراب فرزندان در عملکرد اجتماعی ، تحصیلی ، مسئولیت پذیری  و نشانه های روانی جسمانی دارد (پاپکو ، 2004). از سویی دیگر بین تمایز یافتگی والدین و تعارض با فرزندان رابطه بالایی وجود دارد. سانتراک  (2000) عقیده دارد نوجوانی، مرحله انتقال از کودکی به بزرگسالی است. این دوره با تغییرات سریع فیزیکی و رشد تفکر انتزاعی شروع می‌شود. همچنین مرحله‌ای از زندگی است که مستلزم جدایی و استقلال بیشتر از والدین است ( ونگ، ویست و کوسیک ، 2002). از عوامل خطر ساز این دوره تعارض بین والدین و نوجوانان است. واژه تعارض به ناتوانی در حل تفاوتها اشاره داشته و بیشتر با تنش، خصومت و پرخاشگری همراه است (هال  ،1987).از نظر ریس، چانچونگ و جکسون  ( 2003) تعارض به معنای مخالفت بین دو یا چند شخص است. تعارضات بین مادران و دختران نوجوان زمینه را برای تاثیرگذاری آسیب ‌های اجتماعی فراهم می‌کند. بیشتر انحرافات دختران در سنین 20-15 سالگی بروز می‌کند که شایعترین آنها فرار از منزل و افت تحصیلی که از عدم برقراری ارتباط صحیح با والدین نشأت می‌گیرد (لطفی ، 1385).
انسان اجتماعی از دیر باز برای زیستن  ناگزیر به همکاری با هم نوعان خود و قبول مسئولیت بوده، چرا که نیاز های او، با کمک و همیاری دیگران مرتفع می شده است(ستوده،1378). گلاسر درباره مسئولیت و رابطه آن با زندگی ، معتقد است که ناخشنودی و افسردگی نتیجه عدم احساس مسئولیت است. فرد غیر مسول نه برای خود ارزش قائل است و نه برای دیگران و در نتیجه خود و دیگران را آزرده می کند(شفیع آبادی و ناصری، 1380). پذیرش مسئولیت نشانه بارز سلامت روان است . افراد سالم و موفق در محدوده واقعیت های جامعه عمل می کند بی آنکه در فساد و بی بند باری غرق شوند در واقع نقطه آغاز عوض کردن جنبه فاسد جامعه ، پذیرفتن مسئولیت است(پروچاسکا  ، ترجمه سید محمدی، 1383). ا